Teori
ini menyatakan bahawa individu yang lebih
bergantung pada media kerana
beliau keperluan dipenuhi,
yang lebih penting media akan menjadi kepada
orang itu.Diasaskan oleh Sandra Ball-Rokeach and Melvin DeFleur pada
tahun 1976. Teori
ini adalah berdasarkan Teori Kegunaan dan suapan dan hubungan ke Teori
Menetapkan Agenda. Kegunaan dan Grats mengenal pasti bagaimana orang
menggunakan dan menjadi bergantung kepada media. Orang menggunakan media kerana
banyak sebab. Maklumat, hiburan, dan hubungan parasocial hanya beberapa
daripada mereka. Teori Kebergantungan mengatakan orang yang lebih menjadi
bergantung kepada media untuk memenuhi keperluan ini, media akan menjadi lebih
penting kepada individu itu. Pihak media juga akan mempunyai pengaruh yang
lebih dan kuasa ke atas individu itu. Jika seseorang itu begitu bergantung
kepada media untuk maklumat, dan media adalah sumber hanya orang itu untuk
mendapatkan maklumat, maka ia adalah mudah untuk menetapkan agenda. Individu
jatuh mangsa kepada Menetapkan Pengatur. Seperti yang anda boleh lihat,
ketiga-tiga teori berjalin agak sedikit.
Dari
segi yang paling mudah, teori pergantungan sistem media
menganggap bahawa lebih banyak orang yang bergantung kepada mempunyai atau keperluan beliau berpuas
hati dengan penggunaan media,
yang lebih penting akan menjadi peranan yang media
bermain dalam kehidupan seseorang
dan dengan itu pengaruh yang lebih
media akan mempunyai pada orang itu. Dari perspektif makroskopik, masyarakat, jika lebih ramai
orang menjadi bergantung kepada
media, maka media pengaruh keseluruhan akan
meningkat dan peranan media dalam masyarakat akan
menjadi lebih pusat,
dengan itu, terdapat harus menjadi hubungan langsung
antara jumlah tanggungan
keseluruhan dan tahap media pengaruh atau keutamaan
pada bila-bila masa yang diberikan menunjuk. Melvin DeFleur dan Sandra
Ball-Rokeach telah
memberikan penjelasan yang penuh dalam kenyataan beberapa
1975.
Pertama,
asas "pengaruh media meletakkan dalam hubungan
antara sistem sosial yang lebih besar,
media hubungan peranan dalam sistem itu, dan penonton kepada media. " Kesan berlaku, bukan kerana berkuasa
media atau sumber yang maha kuasa akan
kejadian itu, tetapi
kerana media beroperasi dalam
cara yang diberikan dalam sistem yang diberikan sosial untuk memenuhi penonton
yang diberikan kehendak
dan keperluan.Kedua,
"tahap pergantungan penonton
kepada maklumat media adalah pembolehubah utama
dalam pemahaman bila dan mengapa mesej media mengubah kepercayaan penonton,
perasaan, atau kelakuan. "kejadian muktamad
Teori pergantungan media datang
kira-kira kerana pemula melihat keperluan untuk mengintegrasikan penemuan badan
besar penyelidikan kesan media yang telah dilakukan pada ketika itu. DeFleur
dan Ball-Rokeach (1975) mencadangkan bahawa "teori umum" kesan
komunikasi massa kurang dan bahawa ia adalah penting untuk bergerak ke arah
"tahap yang lebih tinggi abstraksi untuk memahami di mana penyelidikan dan
analisis kami kelihatan akan membawa kita." (ms 256). Keperluan ini datang
kira-kira kerana "majoriti bukti saintifik" dikumpulkan melalui
penyelidikan makmal dan kajian menunjukkan bahawa media mempunyai "sedikit
pengaruh langsung kepada rakyat," lagi ramai ulama yang penting dan yang
paling rakyat jelata tahu bahawa "kedatangan media baru kepada masyarakat
membuat perbezaan yang besar dalam kehidupan rakyat. (ms 259) "Jadi,
bagaimana jurutera teori ini mencadangkan kita merapatkan jurang ini? DeFleur
and Ball-Rokeach (1975) berupa bahawa jenis kesan yang berlaku dan boleh diukur.
Tidak mereka "yang mudah
dikesan dalam eksperimen makmal, atau sebelum-selepas
kajian orang yang telah terdedah kepada mesej tertentu.
(ms 260) "Sebaliknya
kesan-kesan adalah jenis yang membesarkan
sistem kepercayaan rakyat, mengubah sikap rakyat,
mendorong perubahan halus dalam sentimen individu atau kolektif serta jenis
lain perubahan seluruh masyarakat. (DeFleur &
Ball-Rokeach 1975,, p. 260). Ball-Rokeach dan
DeFleur (1975) mengesyorkan,
dan bukannya melihat
semata-mata pada
individu untuk menilai kesan media, bahawa ia adalah berbaloi untuk mempertimbangkan
keseluruhan rangka kerja sosial dalam mana fungsi
media. Teori MSD,
yang memuncak dalam bab dua belas buku bertajuk, Teori Komunikasi
Massa, memberi tumpuan kepada interaksi antara media dan
sistem masyarakat yang lebih besar. "Media tidak wujud
dalam vakum" (& Ball-Rokeach DeFleur, 1975,
p. 257). DeFleur
dan Ball-Rokeach
mencadangkan bahawa "... yang secara muktamad
pengaruh media terletak dalam sifat hubungan
yang tiga cara antara
sistem yang lebih besar sosial, peranan media dalam
sistem itu, dan hubungan penonton kepada media" (1975, p. 261).
Satu bahagian yang sangat penting
dalam falsafah di sebalik teori ini datang dari teori sosiologi. Kerja
Durkheim, Tonnies dan Marx, walaupun dibina sebelum media sendiri telah
dibangunkan, menyediakan rangka kerja seluruh teori MSD boleh dilanjutkan.
Rangka kerja ini dibina daripada tanggapan bahawa hubungan formal antara
orang-orang, yang merupakan ciri-ciri masyarakat bukan perindustrian, penurunan
sebagai hasil daripada pertumbuhan ekonomi dan pergerakan ke arah masyarakat
bandar perindustrian. Kerana hubungan formal di kalangan rakyat melemahkan,
terbatal maklumat berlaku. Oleh itu, media bangkit dan mengisi jurang ini.
Individu, maka, menjadi bergantung kepada media untuk maklumat keselamatan,
sosial dan hiburan. Oleh itu,
pergantungan kepada sistem media timbul. Ini tanggapan
asas menunjukkan bahawa hubungan yang sedia ada formal melesapkan dalam
masyarakat struktur kompleks dan
dengan itu tidak lagi mampu untuk
membekalkan keperluan ramai orang yang mempunyai maklumat. DeFleur
dan Ball-Rokeach
(1975) menawarkan tiga keperluan yang media memenuhi
dalam masyarakat perindustrian:
• Keperluan untuk memahami dunia sosial seseorang
• Keperluan untuk bertindak bermakna dan berkesan di dalam dunia yang
• Keperluan untuk fantasi melarikan diri dari masalah ketegangan dan harian
Sudah tentu, sebagai masyarakat berkembang lebih kompleks dan teknologi bertambah baik, keluasan keperluan bahawa media mengisi meluaskan. Ia boleh dianggap bahawa lebih besar kuantiti dan pemusatan maklumat tertentu yang disediakan oleh medium tertentu, lebih besar penonton pergantungan ia waran. Begitu juga, sebagai jumlah kenaikan perubahan atau konflik dalam masyarakat, pergantungan kepada media juga meningkat. Tambahan pula, teori MSD menyimpulkan bahawa, "potensi untuk mesej media massa untuk mencapai pelbagai kesan kognitif, afektif dan tingkah laku akan meningkat apabila media sistem berkhidmat banyak fungsi unik dan pusat penghantaran maklumat. Yang berpotensi akan terus meningkat apabila terdapat tahap ketidakstabilan struktur dalam masyarakat disebabkan konflik dan perubahan. "Selain itu, ia adalah penting untuk termasuk hakikat bahawa" ... mengubah penonton keadaan kognitif, afektif dan tingkah laku boleh makan kembali seterusnya untuk mengubah kedua-dua masyarakat dan media "(DeFleur & Ball-Rokeach, 1975, p. 263). Kerana pembolehubah begitu banyak datang ke dalam bermain sebagai kita membincangkan teori MSD, kita boleh memahami mengapa conceivers teori MSD bertajuk bab buku di mana ia mengambil bentuk, "Ke arah dan Teori Bersepadu.
• Keperluan untuk bertindak bermakna dan berkesan di dalam dunia yang
• Keperluan untuk fantasi melarikan diri dari masalah ketegangan dan harian
Sudah tentu, sebagai masyarakat berkembang lebih kompleks dan teknologi bertambah baik, keluasan keperluan bahawa media mengisi meluaskan. Ia boleh dianggap bahawa lebih besar kuantiti dan pemusatan maklumat tertentu yang disediakan oleh medium tertentu, lebih besar penonton pergantungan ia waran. Begitu juga, sebagai jumlah kenaikan perubahan atau konflik dalam masyarakat, pergantungan kepada media juga meningkat. Tambahan pula, teori MSD menyimpulkan bahawa, "potensi untuk mesej media massa untuk mencapai pelbagai kesan kognitif, afektif dan tingkah laku akan meningkat apabila media sistem berkhidmat banyak fungsi unik dan pusat penghantaran maklumat. Yang berpotensi akan terus meningkat apabila terdapat tahap ketidakstabilan struktur dalam masyarakat disebabkan konflik dan perubahan. "Selain itu, ia adalah penting untuk termasuk hakikat bahawa" ... mengubah penonton keadaan kognitif, afektif dan tingkah laku boleh makan kembali seterusnya untuk mengubah kedua-dua masyarakat dan media "(DeFleur & Ball-Rokeach, 1975, p. 263). Kerana pembolehubah begitu banyak datang ke dalam bermain sebagai kita membincangkan teori MSD, kita boleh memahami mengapa conceivers teori MSD bertajuk bab buku di mana ia mengambil bentuk, "Ke arah dan Teori Bersepadu.
MSD EVOLUSI SEBAGAI TEORI
Bola-Rokeach (1998) menerangkan evolusi teori MSD dalam Teori A Kuasa Media dan Teori Penggunaan Media: Kisah berbeza, Soalan dan Cara pemikiran. Dalam artikel ini, beliau membandingkan teori MSD pada microlevel terhadap Kegunaan dan teori suapan (U & G) seperti yang dibangunkan oleh E. Katz. Beliau berkata MSD yang datang kira-kira untuk menyediakan pengisi U & G perspektif. Khususnya, beliau disangkal konsep U & G "aktif" ahli penonton. Beliau menyatakan bahawa E. Katz dan lain-lain yang telah membangunkan rangka kerja U & G juga tidak senang dengan tanggapan sebelumnya bahawa penonton adalah pasif, bagaimanapun, dia tidak melihat jenis individu aktif yang telah diterangkan dalam kesusasteraan U & G.
Beliau melanjutkan penerokaan beliau ahli penonton yang pasif dan aktif dalam disertasi beliau dan lain-lain kerja awal ilmiah yang berpusat sekitar konsep kekaburan. Konsep (1966) Shibutani khabar angin sebagai "berita spontan" mungkin telah yang paling berpengaruh kepada kerja-kerja awal beliau. Khabar angin, menurut ke Shibutani, takrif peristiwa samar-samar yang dicipta oleh aktif, pemprosesan maklumat individu. Beliau menarik dua kesimpulan dari idea ini: "realiti telah dibina dan realiti terpaksa dibina bagi membolehkan orang ramai untuk bertindak dengan makna" (Ball-Rokeach, 1998, ms 10.). Apabila bertindak, orang menggunakan apa jua sistem maklumat mereka boleh membuat rasa persekitaran mereka. Kerana, dalam masyarakat industri, media yang sedia ada, kita gunakan mereka untuk mencipta realiti kita.Tambahan sokongan sosiologi mengekalkan pembangunan Ball-Rokeach
MSD teori. Adorno dan Frenkel-Brunswik (1950) kerja terbukti menjadi terutamanya berpengaruh seperti dia mula berfikir tentang mengapa orang mendapati kali kekaburan begitu tertekan dan tertahan. Dengan kerja-kerja ini dalam fikiran, beliau meramalkan bahawa situasi yang stabil dalam hasil masyarakat orang untuk menjadi semakin bergantung kepada media. Orang menjadi lebih bergantung kepada media dengan niat tertentu menyelesaikan kekaburan. Beliau kemudian cuba untuk memahami bagaimana orang menyelesaikan kekaburan yang berbeza. Ini membawa beliau untuk mengenal pasti dua jenis pergantungan media: jenis pergantungan yang mempunyai kaitan dengan maklumat (kefahaman dan orientasi) dan yang mempunyai kaitan dengan pengurangan tekanan (main). (Ball-Rokeach 1998,, ms 10)
Bola-Rokeach (1998) menerangkan evolusi teori MSD dalam Teori A Kuasa Media dan Teori Penggunaan Media: Kisah berbeza, Soalan dan Cara pemikiran. Dalam artikel ini, beliau membandingkan teori MSD pada microlevel terhadap Kegunaan dan teori suapan (U & G) seperti yang dibangunkan oleh E. Katz. Beliau berkata MSD yang datang kira-kira untuk menyediakan pengisi U & G perspektif. Khususnya, beliau disangkal konsep U & G "aktif" ahli penonton. Beliau menyatakan bahawa E. Katz dan lain-lain yang telah membangunkan rangka kerja U & G juga tidak senang dengan tanggapan sebelumnya bahawa penonton adalah pasif, bagaimanapun, dia tidak melihat jenis individu aktif yang telah diterangkan dalam kesusasteraan U & G.
Beliau melanjutkan penerokaan beliau ahli penonton yang pasif dan aktif dalam disertasi beliau dan lain-lain kerja awal ilmiah yang berpusat sekitar konsep kekaburan. Konsep (1966) Shibutani khabar angin sebagai "berita spontan" mungkin telah yang paling berpengaruh kepada kerja-kerja awal beliau. Khabar angin, menurut ke Shibutani, takrif peristiwa samar-samar yang dicipta oleh aktif, pemprosesan maklumat individu. Beliau menarik dua kesimpulan dari idea ini: "realiti telah dibina dan realiti terpaksa dibina bagi membolehkan orang ramai untuk bertindak dengan makna" (Ball-Rokeach, 1998, ms 10.). Apabila bertindak, orang menggunakan apa jua sistem maklumat mereka boleh membuat rasa persekitaran mereka. Kerana, dalam masyarakat industri, media yang sedia ada, kita gunakan mereka untuk mencipta realiti kita.Tambahan sokongan sosiologi mengekalkan pembangunan Ball-Rokeach
MSD teori. Adorno dan Frenkel-Brunswik (1950) kerja terbukti menjadi terutamanya berpengaruh seperti dia mula berfikir tentang mengapa orang mendapati kali kekaburan begitu tertekan dan tertahan. Dengan kerja-kerja ini dalam fikiran, beliau meramalkan bahawa situasi yang stabil dalam hasil masyarakat orang untuk menjadi semakin bergantung kepada media. Orang menjadi lebih bergantung kepada media dengan niat tertentu menyelesaikan kekaburan. Beliau kemudian cuba untuk memahami bagaimana orang menyelesaikan kekaburan yang berbeza. Ini membawa beliau untuk mengenal pasti dua jenis pergantungan media: jenis pergantungan yang mempunyai kaitan dengan maklumat (kefahaman dan orientasi) dan yang mempunyai kaitan dengan pengurangan tekanan (main). (Ball-Rokeach 1998,, ms 10)
Ramai ulama media kesan pada 1960-an dan awal
1970-an telah cuba untuk memahami keganasan
dan perkauman masa dengan menjalankan eksperimen penyelidikan psikologi. Keputusan eksperimen ini dihasilkan beberapa penemuan berbaloi.
Bola-Rokeach mengejar ruang yang berbeza. Beliau
dilaporkan dalam 1969-70
kepada Suruhanjaya Keganasan, bahawa soalan-soalan teori
psikologi kesan media
boleh menangani, tidak
adalah soalan-soalan yang memerlukan jawapan. Beliau
menegaskan bahawa proses macrolevel (tidak microlevel
proses) adalah bertanggungjawab
bagi orang-orang yang beralih kepada keganasan untuk mencapai kawalan sosial dan / atau perubahan. (Ball-Rokeach, 1971)Selepas mengambil sedikit masa
dari penyelidikan media,
Ball-Rokeach datang kembali untuk melanjutkan kerja-kerja yang dia
telah bermula pada teori MSD. Dia amat diilhamkan oleh
teori (1962, 1964) Emerson
kuasa pergantungan yang menyatakan bahawa "sisi kuasa
adalah pergantungan, bermakna kuasa tidak boleh ditentukan oleh memerhatikan hanya taburan
relatif sumber ...
Sumber terakru kuasa hanya apabila, dan setakat
itu, salah satu pihak kepada hubungan mesti mendapatkan
akses kepada sumber-sumber yang lain "(Ball-Rokeach, 1998, p. 12). Ini kesan teori MSD bahawa ia
bermotivasi Ball-Rokeach untuk mewujudkan teori yang menjelaskan kedua-dua
kejadian dan nonoccurrence kesan media. Teori ini juga akan mempunyai kedua-dua
kesesuaian makro dan microlevel dan akhirnya teori MSD bergerak ke arah konsep
sebagai teori kuasa media. Pada ketika ini, teori Ball-Rokeach pergantungan
sistem media mempunyai, bagi sebahagian besar, yang diambil borang. Ulama lain
telah bekerja untuk memeriksa aspek teori ini menyeluruh tetapi beberapa,
termasuk pemula, telah mengubah struktur asas teori sejak.
Satu
contoh penyelidikan yang menggunakan teori MSD
adalah satu kajian oleh Les Switzer (1985)
yang menggariskan peranan akhbar dalam
diasingkan (dan stabil)
Afrika Selatan. Akaun ini meletakkan hubungan antara
sistem media dan kerajaan dalam keadaan, yang kita, di Amerika Syarikat, bagi sebahagian besar, yang
tidak dikenali. Pada masa kajian
ini telah dijalankan, kerajaan sebahagian
besarnya dikawal Selatan
Akhbar Afrika. Switzer (1985) menulis bahawa, "Ideologi, maka, adalah realiti yang dibina daripada blok hegemoni dalam pembentukan sosial. Kawalan ideologi dikekalkan melalui pembinaan berat sebelah sepersetujuan yang mesti memenangi kelulusan yang diperintah serta pemerintah "(ms 8). Dengan cara ini, ia seolah-olah bahawa penonton telah dibuat untuk mempercayai bahawa mereka juga mempunyai kuasa. Mungkin dalam contoh ini kuasa dinamik, media mempunyai kuasa yang lebih (dan dengan itu menuntut penonton pergantungan yang lebih tinggi) daripada orang-orang di mana penonton mengakui bahawa mereka, pada hakikatnya, tidak mempunyai apa-apa kuasa.
MSD juga telah digunakan untuk menganalisis situasi krisis pelbagai seperti 9/11 (Matsaganis & Payne 2005; Kim, Jung, Cohen & Ball-Rokeach, 2004), wabak SARS di China (Tai Sun 2007) dan beberapa pilihan raya dan perubahan rejim kerajaan. (Schulz, Zeh, & Quiring, 2005) Peluang-peluang ini menyediakan tanah subur untuk penyelidikan makmur MSD mengingati peningkatan relatif dalam kekaburan sekitar krisis ini. Penyelidikan yang lain menggunakan teori MSD meneliti peranan media dalam komuniti tertentu di mana berlaku satu fenomena tertentu. (1983 McDonald; Morton & Itik
2000, Geran, Kendall & Bola-Rokeach, 1991) Beberapa jenis kajian, pada pendapat saya, tidak pergi cukup jauh ke arah menggunakan konsep keseluruhan Ball-Rokeach pergantungan media. Mereka melihat satu aspek (biasanya satu jenis sederhana) untuk menentukan jika medium yang menyebabkan kejadian tertentu. Walaupun teori MSD membolehkan untuk mencuba microlevel, ini microrelations maka perlu diikat kembali kepada soalan-soalan yang lebih besar tentang budaya, penonton, kerajaan, tahap kekaburan potensi, dll Geran et al melakukan pekerjaan yang baik ini, tetapi beberapa kajian lain yang disebutkan di atas seolah-olah jatuh pendek dalam hal ini.
MSD KELEMAHAN SEBAGAI TEORI
Mungkin kerana teori ini adalah begitu besar dan menyeluruh (dan dengan itu begitu sukar untuk menafikan), saya hanya boleh mencari kritikan beberapa teori MSD. Walaupun satu pasti boleh mengemukakan kritikan bahawa keluasan sangat teori adalah suatu kesalahan yang berpotensi, saya tidak berjaya dalam mencari penyelidik yang memegang pendapat ini. Yang menghairankan, salah pengkritik paling keras adalah juga pencipta, Sandra Ball-Rokeach. Dalam artikel 1998, beliau membincangkan had teori, yang termasuk penekanan kepada sistem lain maklumat selain media. Beliau menegaskan, bagaimanapun, bahawa rangkaian lain, yang terdiri daripada hubungan interpersonal, adalah sering kali berkait rapat dengan sistem media. Beliau juga menyebut bahawa orang mempunyai pilihan untuk 'tercicir.' Ini bermakna bahawa orang boleh mengekang kuasa media hanya dengan mengurangkan kepentingan pemahaman peribadi sebagai matlamat. Batasan terakhir beliau berlaku pada tahap pemprosesan individu, dan berpendapat bahawa pergantungan media boleh dikurangkan melalui pemprosesan maklumat media dalam "cara Debunking, celik, atau kreatif" (Ball-Rokeach, 1998, p. 25). Ini boleh dilakukan untuk tujuan permainan, oleh penyahkodan media cerita dari segi pemahaman mereka putar belit proses pengeluaran media, atau mencipta media cerita dengan mengenakan versi mereka realiti. Bola-Rokeach (1998) mencadangkan, walaupun, bahawa ini jenis media pemprosesan memerlukan masa dan usaha, yang sumber yang terhad dalam kehidupan kebanyakan orang. Pada peringkat sosial, beliau menyatakan bahawa pergantungan media juga boleh dikurangkan melalui kemungkinan "pembentukan pakatan" yang boleh menyebabkan sumber-sumber media cabang kebudayaan "(Ball-Rokeach, 1998, p. 25).
Mungkin kerana teori ini adalah begitu besar dan menyeluruh (dan dengan itu begitu sukar untuk menafikan), saya hanya boleh mencari kritikan beberapa teori MSD. Walaupun satu pasti boleh mengemukakan kritikan bahawa keluasan sangat teori adalah suatu kesalahan yang berpotensi, saya tidak berjaya dalam mencari penyelidik yang memegang pendapat ini. Yang menghairankan, salah pengkritik paling keras adalah juga pencipta, Sandra Ball-Rokeach. Dalam artikel 1998, beliau membincangkan had teori, yang termasuk penekanan kepada sistem lain maklumat selain media. Beliau menegaskan, bagaimanapun, bahawa rangkaian lain, yang terdiri daripada hubungan interpersonal, adalah sering kali berkait rapat dengan sistem media. Beliau juga menyebut bahawa orang mempunyai pilihan untuk 'tercicir.' Ini bermakna bahawa orang boleh mengekang kuasa media hanya dengan mengurangkan kepentingan pemahaman peribadi sebagai matlamat. Batasan terakhir beliau berlaku pada tahap pemprosesan individu, dan berpendapat bahawa pergantungan media boleh dikurangkan melalui pemprosesan maklumat media dalam "cara Debunking, celik, atau kreatif" (Ball-Rokeach, 1998, p. 25). Ini boleh dilakukan untuk tujuan permainan, oleh penyahkodan media cerita dari segi pemahaman mereka putar belit proses pengeluaran media, atau mencipta media cerita dengan mengenakan versi mereka realiti. Bola-Rokeach (1998) mencadangkan, walaupun, bahawa ini jenis media pemprosesan memerlukan masa dan usaha, yang sumber yang terhad dalam kehidupan kebanyakan orang. Pada peringkat sosial, beliau menyatakan bahawa pergantungan media juga boleh dikurangkan melalui kemungkinan "pembentukan pakatan" yang boleh menyebabkan sumber-sumber media cabang kebudayaan "(Ball-Rokeach, 1998, p. 25).
Dalam Teori Komunikasi Massa, Stanley Baran dan Dennis Davis menawarkan
kritikan MSD yang tidak memberikan apa-apa kegunaan tertentu sebagai teori
saintifik. Mereka mengatakan bahawa, "tesis [Ball-Rokeach dan DeFleur itu]
tidak pernah diubah banyak di luar dakwaan awal mereka bahawa media boleh dan
lakukan mempunyai kesan yang kuat ... Ia telah belum pernah konklusif
menunjukkan bahawa pengalaman pergantungan media oleh orang purata adalah amat
berkaitan kepada pelbagai kesan "(Baran & Davis, 2000, ms 309). Malah,
mereka mencadangkan bahawa kita boleh bergantung pada media tanpa pernah mengalami
pergantungan. Jika ini berlaku, Baran dan Davis mencadangkan bahawa
pergantungan harus dipelajari melalui pemeriksaan tingkah laku bukannya
pembolehubah sikap. Mereka mengaku bahawa MSD mungkin lebih baik pada
menjelaskan jangka pendek (reaksi kepada situasi krisis, contohnya) dan
bukannya jangka panjang fenomena sosial. Akhirnya, Baran dan Davis mengutuk
teori MSD kerana ia tidak mengenal pasti tahap ideal pergantungan media.
"Adakah rakyat Amerika kini terlalu bergantung kepada media atau terlalu
bebas? Adakah trend ke arah meningkat atau menurun pergantungan " (Baran
& Davis, 2000, ms 309)? Dalam kajian saya, saya tidak dapat mencari jawapan
dari DeFleur
atau Ball-Rokeach
mengenai kritikan-kritikan ini. Saya akan meneka, walaupun, bahawa
mereka akan mengatakan bahawa Baran
dan Davis memahami teori berbeza daripada cara
yang mereka lakukan kerana mereka
telah mencipta. Mencadangkan bahawa
penghakiman mengenai sama ada masyarakat terlalu bergantung
kelihatan baik di
luar DeFleur dan niat Ball-Rokeach.
Saya percaya mereka membangunkan konsep sistem
terdiri hubungan saling
bergantung semata-mata untuk menunjukkan bahawa hubungan wujud. Tanggapan kuasa
adalah sangat penting kepada perbincangan pergantungan.
Walau bagaimanapun, menurut Ball Rokeach dan
DeFleur, jumlah kuasa
media bergantung kepada dinamik hubungan ini. Saya
tidak pasti yang Baran dan Davis akan mencadangkan membuat keputusan mengenai apa yang layak sebagai "terlalu soalan bergantung.
"Baran dan Davis 'mencadangkan bahawa Amerika sama ada
mempunyai kecacatan personaliti yang berbeza
dan tidak dapat diterangkan, atau tertakluk
secara sukarela kepada kekuatan institusi media
yang berkuasa. Bagi saya,
kedua-dua tanggapan ini seolah-olah sakit
dimaklumkan. Mereka melihat kuasa tunggal
dinamik tanpa mengambil kira kepada sistem lain yang
DeFleur and Ball-Rokeach
menggambarkan juga memainkan peranan.
Media Teori Kebergantungan adalah Agak Saintifik
dalam alam semula jadi. Ia meramalkan korelasi antara pergantungan media dan kepentingan
dan pengaruh media, tetapi setiap orang menggunakan
media dalam cara yang berbeza. Juga, media memberi kesan
kepada setiap orang dalam pelbagai cara. Menurut Chaffee & Berger
's 1997 kriteria
untuk teori-teori saintifik, teori ini adalah satu
yang cukup baik.
Ia mempunyai kuasa penjelasan, tetapi lebih kuasa ramalan kerana ia
meramalkan bagaimana pergantungan kepada media berhubungkait dengan kepentingan
media kepada orang tertentu.
Ia adalah agak mudah untuk
memahami, jadi ia
adalah lokek.
Ia boleh dibuktikan palsu. Jika seseorang tidak bergantung pada media, media tidak akan kepentingan yang besar kepada individu itu.
Ia adalah konsisten, dengan meta-teori andaian di sebelah yang sama kontinum.
Ia adalah batu loncatan untuk penyelidikan lanjut, terutamanya, kerana ia datang dari teori lain.
Ia membantu untuk mengatur dan mengaitkan teori kesan media lain.
Ia boleh dibuktikan palsu. Jika seseorang tidak bergantung pada media, media tidak akan kepentingan yang besar kepada individu itu.
Ia adalah konsisten, dengan meta-teori andaian di sebelah yang sama kontinum.
Ia adalah batu loncatan untuk penyelidikan lanjut, terutamanya, kerana ia datang dari teori lain.
Ia membantu untuk mengatur dan mengaitkan teori kesan media lain.
Jurang
antara pemerintah dan kelas pekerja meningkat yang digabungkan dengan
kemelesetan ekonomi biasa untuk mewujudkan rasa tidak puas hati di kalangan
kelas pekerja (McPhail, 2009). Dalam usaha untuk memperjuangkan hak-hak mereka,
kelas pekerja mula kumpulan membentuk seperti kesatuan (McPhail, 2009).
Stevenson mengkritik teori ini dengan menggunakan sastera pergantungan yang 'ketara bagi ketiadaan definisi yang jelas istilah asas seperti imperialisme dan kekurangan hampir keseluruhan bukti empirikal untuk menyokong hujah-hujah' (Stevenson, 1988: 38). Banyak ahli teori lain berhujah bahawa ia tidak mempertimbangkan bentuk media dan peranan yang dimainkan oleh penonton (Thussu, 2006). 'Mereka yang terlibat dalam kajian kebudayaan pendekatan analisis antarabangsa komunikasi berhujah bahawa, seperti artifak lain budaya, media' teks 'boleh polysemic dan bersetuju dengan tafsiran yang berbeza oleh penonton yang tidak pengguna semata-mata pasif, tetapi' aktif 'peserta dalam proses rundingan makna '(Fiske, 1987, yang dipetik dalam Thussu, 2006: 49). Ia juga disedari oleh teori bahawa tesis imperialisme budaya tidak menganggap isu-isu seperti 'bagaimana media global teks bekerja dalam konteks nasional, mengabaikan corak tempatan penggunaan media' (Thussu, 2006: 49).
Teori Kebergantungan kebudayaan juga gagal untuk menjelaskan kesan produk budaya yang diedarkan oleh AS di seluruh dunia. Juga, imperialisme budaya gagal untuk memberi perhatian kepada kerumitan budaya Dunia Ketiga dan memegang 'hipodermik jarum model' (Sreberny-Mohammadi, 1991, 1997). Ia juga telah berhujah bahawa ulama barat tidak mempunyai pengetahuan yang mendalam tentang budaya dunia ketiga. Mereka mempunyai pengetahuan yang sangat terhad dan tidak menyedari kepelbagaian seperti bangsa, jantina, kelas, agama, dan etnik. Sangat beberapa kajian sistematik telah dijalankan oleh para ulama selatan pada kesan budaya dan ideologi dalam media barat pada penonton selatan (Thussu, 2006). Salah satu isu utama teori ini adalah bahawa ia tidak mempertimbangkan peranan kebangsaan golongan elit, terutama golongan elit yang tinggal di negara-negara membangun (Thussu, 2006).
Stevenson mengkritik teori ini dengan menggunakan sastera pergantungan yang 'ketara bagi ketiadaan definisi yang jelas istilah asas seperti imperialisme dan kekurangan hampir keseluruhan bukti empirikal untuk menyokong hujah-hujah' (Stevenson, 1988: 38). Banyak ahli teori lain berhujah bahawa ia tidak mempertimbangkan bentuk media dan peranan yang dimainkan oleh penonton (Thussu, 2006). 'Mereka yang terlibat dalam kajian kebudayaan pendekatan analisis antarabangsa komunikasi berhujah bahawa, seperti artifak lain budaya, media' teks 'boleh polysemic dan bersetuju dengan tafsiran yang berbeza oleh penonton yang tidak pengguna semata-mata pasif, tetapi' aktif 'peserta dalam proses rundingan makna '(Fiske, 1987, yang dipetik dalam Thussu, 2006: 49). Ia juga disedari oleh teori bahawa tesis imperialisme budaya tidak menganggap isu-isu seperti 'bagaimana media global teks bekerja dalam konteks nasional, mengabaikan corak tempatan penggunaan media' (Thussu, 2006: 49).
Teori Kebergantungan kebudayaan juga gagal untuk menjelaskan kesan produk budaya yang diedarkan oleh AS di seluruh dunia. Juga, imperialisme budaya gagal untuk memberi perhatian kepada kerumitan budaya Dunia Ketiga dan memegang 'hipodermik jarum model' (Sreberny-Mohammadi, 1991, 1997). Ia juga telah berhujah bahawa ulama barat tidak mempunyai pengetahuan yang mendalam tentang budaya dunia ketiga. Mereka mempunyai pengetahuan yang sangat terhad dan tidak menyedari kepelbagaian seperti bangsa, jantina, kelas, agama, dan etnik. Sangat beberapa kajian sistematik telah dijalankan oleh para ulama selatan pada kesan budaya dan ideologi dalam media barat pada penonton selatan (Thussu, 2006). Salah satu isu utama teori ini adalah bahawa ia tidak mempertimbangkan peranan kebangsaan golongan elit, terutama golongan elit yang tinggal di negara-negara membangun (Thussu, 2006).
RINGKASAN
DeFleur dan Ball-Rokeach telah membangunkan teori bahawa ramai sarjana gunakan untuk mengkaji fenomena sosial berhubung kepada media. Walaupun, teori pastinya tidak sempurna, ia sesuai ke dalam pemahaman Haack apa yang layak sebagai teori. Beliau mendakwa bahawa teori tidak dibuat untuk membuktikan benar atau palsu. Satu teori yang baik berkembang dan berubah dari masa ke masa berdasarkan input dari orang-orang yang menggunakan teori. Walaupun dalam kes MSD, perubahan tidak benar-benar telah dibuat kepada struktur asas teori, permohonan telah bermacam-macam. Teori MSD juga berdiri definisi Kerlinger: teori MSD adalah set saling membina yang membentangkan pandangan yang sistematik mengenai fenomena dengan menentukan hubungan antara pembolehubah dengan maksud menjelaskan dan meramalkan fenomena.
DeFleur dan Ball-Rokeach telah membangunkan teori bahawa ramai sarjana gunakan untuk mengkaji fenomena sosial berhubung kepada media. Walaupun, teori pastinya tidak sempurna, ia sesuai ke dalam pemahaman Haack apa yang layak sebagai teori. Beliau mendakwa bahawa teori tidak dibuat untuk membuktikan benar atau palsu. Satu teori yang baik berkembang dan berubah dari masa ke masa berdasarkan input dari orang-orang yang menggunakan teori. Walaupun dalam kes MSD, perubahan tidak benar-benar telah dibuat kepada struktur asas teori, permohonan telah bermacam-macam. Teori MSD juga berdiri definisi Kerlinger: teori MSD adalah set saling membina yang membentangkan pandangan yang sistematik mengenai fenomena dengan menentukan hubungan antara pembolehubah dengan maksud menjelaskan dan meramalkan fenomena.
Evolusi teori MSD mempunyai akar dalam sosiologi tetapi meluas keluar untuk menyambung kesan kognitif individu media kepada kejadian dalam struktur masyarakat yang lebih besar. Akhirnya, akibat pergantungan media adalah bahawa akses maklumat dan hubungan kuasa di antara orang-orang yang menyediakan akses kepada maklumat dan mereka yang mencari. Dinamik ini kuasa adalah penting kerana banyak sebab, salah satu yang digariskan dalam buku, Todd Gitlin Media Unlimited, di mana beliau mencadangkan bahawa globalisasi adalah hasil daripada pergantungan media. Pembentukan identiti sosial melalui barangan dan idea bahan, khususnya melalui perkara Amerika seperti Coke, Bart Simpson, Mickey Mouse dan James Dean,
untuk menamakan beberapa, juga
menawarkan motivasi untuk pergantungan kepada media (Gatlin, 2001). Walaupun
Bola-Rokeach dan DeFleur tumpuan terutamanya kepada kerajaan yang stabil
sebagai bukti bahawa kekaburan pergantungan hasil kepada media, ia juga boleh
didapati di tempat-tempat lain seperti, definisi identiti, sambungan play dan
interpersonal. Pastinya penyelidikan menggunakan teori MSD mempunyai cabaran
kerana teori ini adalah begitu luas meluas. Walau bagaimanapun, hasil kajian
ini yang menggunakan teori kesan media bersepadu juga berpeluang untuk
menawarkan penjelasan bagi fenomena jangka panjang rumit sosial yang unik dan
signifikan dalam cara yang sukar untuk penyelidikan makmal dan kajian untuk
melakukan.
References
Adorno, T.W.,
Frenkel-Brunswik, E., Levinson, D.J., & Sanford, R.N. (Eds.).
(1950) The authoritarian personality. New York: Harpers.
Baran, S.J.
& Davis, D. K.
(2000). Mass
Communication Theory (2nd ed.).
Belmont,
CA:
Wadsworth/Thomson Learning.
Ball-Rockeach, S. J.
(1971).
The
legitimization of violence. In J.F.
Short, Jr. & M.E.
Wolfgang (Eds.),
Collective violence (pp.
100-111). Chicago: Aldine.
Ball-Rokeach, S.
(1998). A theory of media power and a theory of media use: Different stories
questions, and ways
of thinking. Mass Communication & Society, 1(1/2),
5-40.
DeFleur M., and Ball-Rokeach, S. (1975). Theories
of mass
communication (3rd ed.).
New York: David McKay Company, Inc.
Emerson, R.M. (1962).
Power-dependence relations. American Sociological Review, 27,
31-41.
Emerson, R.M. (1964).
Power-dependence relations: Two experiments.
Sociometry, 282-
298.
Gatlin, T. (2001). Media Unlimited. New York: Metropolitan Books.
Grant, A.,
Guthrie, K.K. & Ball-Rokeach, S.J. (1991).
Television Shopping: A Media
Dependency Perspective. Communication Research, 18(6), 773-798.
Haack, S.
(2003). Defending science – within reason: Between scientism and cynicism.
New York: Prometheus
Books.
Kerlinger, F.
(1964).
Foundations of behavioral research: Educational and psychological
inquiry. New York: Holt,
Rinehart and Winston,
Inc.
Kim Y., Jung J., Cohen,
E.L. & Ball-Rokeach, S.J.
(2004).
Internet connectedness
before and after Spetember 11 2001. New Media & Society, 6(5), 611-631.
Matsaganis, M.D. & Payne, G.J.
(2005). Agenda Setting in a Culture of Fear: The Lasting Effects
of September 11 on American Politics
and
Journalism. American
Behavioral Scientist. 49(3),
379-392.
McDonald, D. (1983).
Investigating Assumptions of Media Dependency Research.
Communication Research, 10(4), 509-528.
Morton, T.
& Duck, J. (2000). Social Identity and Media Dependency in the Gay
Community: The Prediction of Safe Sex Attitudes. Communication Research,
27(4), 438-460.
Schulz, W., Zeh, R. & Quiring, O. (2005). Voters in a Changing Media Environment: A Data-Based Retrospective on Consequences
of Media Change in Germany. European Journal of Communication,
20(1), 55-88.
Shibutani,
T. (1966).
Improvised news: A sociological study of rumor. Indianapolis, IN: Bobbs-Merril.
Switzer, L. (1985). Media Dependency in South Africa. Ohio University: Monographs
in
International Studies.
Tai, Z.
& Sun, T. (2007). Media dependencies in a changing media environment: the case of the 2003 SARS epidemic in China. New Media Society, 9(6), 987-1009.
No comments:
Post a Comment